Fena halde sıkıldım!

Öncelik sırasına koyamayacak kadar, yazdığımı tekrar okuyamayacak kadar, bir saatte bir şişe şarap gömecek kadar, betalarda kalıp, alfaya geçemeyecek kadar, ne yapsam başa saracak kadar, O fareyi anlayacak kadar SIKILDIM!

Bırakıp gidesim, tası tarağı toplayasım, çoluğu çocuğu alıp kaçasım var. Ama başka bir dünyaya!

Cahil bilmişten, boş lakırdıtıdan, sığ yorumdan, görmeyen gözden, aptal popülerden, mış gibi yapanlardan fena halde sıkıldım. 

Bağırmak istiyorum mesela, "Salak o resmi paylaştın diye, o çocuk geri gelmiyor!". Ya da "poponun üstünden tweet atmanın dışında şu fani dünyada kime ne faydan dokundu?!" diye. 

Herkesin iyilik meleği olmasından, pozitif enerji dolmasından, at gözlüğü ile yaşamasından SIKILDIM! 

Yediğini, içtiğini, çıkardığını paylaşandan, şizofrenik gelgitlerini online yaşayanlardan, giydiğini, taktığını, yaptığını marifet sananlardan sıkıldım. 

Tarihi bir ayıbı görmezden gelip, yuvarlak meşinin bir tarafa dönmesine sevinenden, sporu cihad zannedenden, her türlü derinliksiz fanatizmden sıkıldım. 

Kendi ticari çıkarı için, "o baby bu ürün bir harika" diyip kalemini satandan, dünya yanarken trend derdinde olandan, ordan burdan aparttığı iki cümle ile günü kurtarandan sıkıldım.

Telefonda yaşayanlardan, kendini dünyanın merkezi sanandan, dev aynasına yanaşayandan, her konuda fikri olandan sıkıldım. 

Her zaman seçerdim ama insanları ince un eleğinden eleyesim, eleğin her deliğine bir kıymetli yazar, yönetmen yerleştiresim var. 

Uçağa atlayıp çok uzaklara gidesim, hiç tanımadığım insanları içime sokasım var. 

Nefesimi tutasım, dünyadaki tüm çocuklar oyuna girene kadar bırakmayasım var. 

Denize atlayıp karşı kıyıya yüzesim, olmadı sınırları koşarak aşasım, daha olmadı uçarak dalasım var. 

Küçük dünyalara giresim, hepsini sıradan dövesim var. 

Hergün aynı kıyafeti giyesim, sabah, akşam gıdaklayasım var!

Kitaplarda yaşayasım, oyunlarda canlanasım, filmlerde alt yazı olasım  var. 

O dolgulu suratlara bakasım, kendine gel bacım diyesim, olmadı iki tane çakasım var. 

Bu çocukları adam ettik, ettik, edemedik, sı..., diyesim var. 

Günlerce kapanıp yazasım, yazasım, yazasım var. 

Yemeden, içmeden, gülmeden kesilip bir çözüm bulana kadar düşünesim var!

İşte böyle. 

Ama  neyse, siz boş verin beni, gelmiş balık mevsimi! Hangi balık nerede yenir, yanında hangi şarap içilir onu düşünün, gerisi lafı güzaf! 

Bu durumda herkese bol balıklı günler!