Bir süredir blog yazmaya vakit bulamamaktan şikayetçiyim, istediğim kadar çok kitap okuyamamaktan, oje çıkarmaya vakit bulamamaktan, dinlenmiş uyanamamaktan, kendime zaman ayıramamaktan. Akşam uyuma seramonisi ile tüm gecemi bloke eden bir Minik Ozan nedeniyle. 

O da ne! Tamamen göstermelikmiş şikayetim. Nasıl da memnunmuşum minik boyun kokusu ile uyumaktan, mahrum kalınca anlar ya insan, bizimki yan odada gerçi ama beni mahrum bıraktı mis kokusundan. 

Sebebi aniden ortaya çıkan, beklenilen ama zamanı bilinmeyen, neyle karşılaşılacağı tam kestirilemeyen baba-kız aşkı. Annenin odadan ite kaka çıkarılması. İçeride şen şakrak kıkırdanması, annenin adının bile anılmaması.

Oyunun çok fena dışında kalmış gibiyim, anne nerde sorusunu duyar duymaz içeri dalmak üzereyim. Ama ne gezer, mutlu mesut eğlenmekteler, bana da ne güzel kitap oku işte demekteler. 

Ey aşk, sen nelere kadirsin! Bu mudur bundan sonra durumum?! 

Ne yapsam üşenmeyip bir de oğlan mı doğursam ;)