Herşey dozunda güzel!

Gazetenin magazin sayfaları arasında dolaşırken daha evleneli bir sene bile olmamış iki ünlü insanın ayrılmakta olduğunu okudum. Üzüldüm, ayrılıklar her zaman zor, hele araya resmiyet girmişse daha da... Ama görünen köy de kılavuz istemiyor aslında. Her zaman abartılı tavırları, kocaman sözleri şüpheli bulmuşumdur. "İlk görüşte hayatımın aşkı, ruh ikizim olduğunu anladım" gibi durumlar bana gerçeküstü gelir. İlişikilerin olgunlaşmak için zaman istediğine inanırım, yaşanmışlıklar gerekir birbirini tanımak için. Bir insanın -de halini -den halini görmeden, herşey pembe iken eli yüzü düzgün her insan "ruh ikizi" gibi gelebilir insana. Zorda kaldığında, morali bozulduğunda, haksızlığa uğradığında, istediklerini elde edemediğinde yani pembe bulutlar fondan kalktığında iki kişilik resim siyah beyaza dönüşebilir aniden. Evlilik gibi bir kararı vermeden önce en azından bir seneyi devirmek gerekir bence. Tabii çok da uzatmamak da lazım diğer bir yandan, işin tadı kaçmadan, dejenerasyona izin vermeden alınmalı kararlar elbette ama dozunda duygularla. Ben bazı insanların "aşık olma haline aşık" olduğunu düşünüyorum. Hep birilerine çok süper aşıktırlar, şahane organizasyonlar yapıp, hergün çeşit çeşit hediyeler alırlar, her ortamda Onsuz yaşamayacağını anlatırlar. sonra aradan günler geçer - hooop değiş ton ton - bir bakmışsınız cümleler aynı, özneler farklı.

Bir de yeri gelmişken "akan suda iki kere yıkanılmaz" sözünü de çok severim bu nedenle de uzatmalar inanmam, bu da sayfalarda gördüğüm diğer iki ünlü için. İki satır çiziktirmeden edemedim ama burada kesiyorum, çünkü ikinci yarı başlıyorrrrr, haydi Fener!